De Gewijde Reis

Door Patricia Helmink - 17 juli 2015

Graag wil ik je bij de hand nemen en je meenemen op reis, op een Gewijde Reis. Een Reis met en naar de Moeder, vol Liefde, Schoonheid en Wijsheid. Zij is het die ons draagt met liefdevolle tederheid. Zij zal ons altijd blijven dragen, ook al zijn wij ons dat (nog) niet bewust. Wij zijn onlosmakelijk met de Goddelijke Moeder verbonden. Door onze geschiedenis heen, is zij bij vele namen genoemd; Sophia, Isis, Moeder Maria, etc.. Zij is het vrouwelijke aspect van God. In diepste wezen zijn wij haar en is zij ons. Haar wijze Stem klinkt doorheen de gehele geschiedenis ‘voor wie oren heeft’. Haar Stem is ontkend, verketterd en verkracht, maar diep in ons leeft zij nog altijd en wacht tot wij rijp zijn Haar te (h)erkennen.

 

Tijdens een Ayahuasca-sessie en vooral erna heeft mijn contact met de Moeder zich enorm versterkt. Ayahuasca is een entheogene drank die al duizenden jaren wordt gebruikt door de bevolking van het Amazonegebied. Het staat bekend om zijn sterke helende en visionaire krachten voor lichaam en geest en wordt door healers, therapeuten en sjamanen met succes wereldwijd gebruikt. Onder invloed van Ayahuasca maak je een diepe innerlijke reis door jouw onderbewuste en het laat je zien wat door jouw gezien moet (mag) worden. Ayahuasca wordt ook wel de kleine dood genoemd, om het transformerend effect dat zij heeft. Het is een sprong in je eigen diepte waar je, naar mijn ervaring, in beginsel jouw vervormde ideeën tegenkomt over jezelf en de wereld, om vervolgens te komen tot het Hoger Zelf, tot de Universele Moeder.

 

Echter het kleine ik, jouw ego, kan zich tijdens deze Reis op intense wijze laten horen en kan weerstand bieden als de Reis begint. Alle zekerheden vallen weg en het voelt alsof er geen houvast meer is. Maar het bijzondere is, dat overgave onvermijdelijk is. Juist als jij denkt het allemaal onder controle te hebben in jouw leven en juist als je denkt het leven wel te begrijpen pakt de Moeder, met behulp van Ayahuasca, je ‘meedogenloos’ doch liefdevol bij je kladden en toont je de Onbevattelijkheid van dit Leven. Ze toont je, zo is mijn ervaring, jouw vervormde ideeën van de werkelijkheid en hoe jij met deze ideeën ofwel concepten vervolgens werkelijkheden tot leven roept. Je creëert het allemaal zelf binnen deze prachtige Ervaringsdans, totdat je in staat bent het Leven door jou heen te laten gebeuren en mee te gaan in de Flow. Mee te gaan met de wind die ons draagt, als een adelaar. Het is de Universele Moeder die ons helpt in het proces, juist door ons te laten vallen. Op het moment dat je denkt dat je te pletter gaat vallen op de grond, vangt de Moeder je op en draagt je met Haar tedere warmte, totdat Zij je opnieuw laat vallen met als doel het latente vermogen in jou wakker te maken tot het vliegen naar ongekende hoogten. Of zo mooi door Huub Oosterhuis verwoord:

 

“Die mij droeg op adelaarsvleugels, die mij heeft geworpen in de ruimte.

En als ik krijsend viel, mij ondervangen met uw wieken en weer opgegooid,

totdat ik vliegen kon op eigen kracht, op eigen kracht.”

 

En op het moment dat je werkelijk gaat vliegen, vervaagt jouw ik-gevoel. Dat is het keerpunt, dat is werkelijke overgave. Op dát cruciale moment liet ik de controle los en liet ik het Leven door mij heen gebeuren in een vanzelfsprekend vertrouwen. Een gelukzalig gevoel van niet langer meer sturen, overmeesterde mij, net als een bloem die zonder sturing zijn blaadjes openvouwt. Die zichzelf niet als losstaand element ervaart, maar één is met al het Leven. Ook ik werd één met al het Leven. Ik werd alle mensen, deze wereld, het Universum, de Universele Moeder. In die Eenheid vervaagde mijn ‘willetje’ en wat restte, was die ene Goddelijke Wil, niet als een automatische piloot, maar in verwondering van wat zich aandiende, wat in dit Leven gezien en gedanst wil worden met Ease en Grace. Zodra er geen 'ikje' meer was die stuurde, was er een intens gevoel van Liefde die ik ben, of liever gezegd, die is. En was er zo’n duidelijke Innerlijke Stem hoorbaar, niet mijn Innerlijke Stem, maar DE Innerlijke Stem, want ‘mijn’ is misschien wel de grootste illusie. Die liefdevolle Stem gaf zoveel in-zichten. Niet alleen mooie woorden, maar woorden die intens werden gevoeld tot diep in ‘mijn’ wezen. Woorden als:

“Als je weet waar je moet kijken, wordt het leven één groot feest.”

 

“Vraag en leef met wat je gegeven wordt.”

 

“Humor is het zout der aarde. Neem het leven en vooral jouw persoonlijkheid met een korreltje zout."

 

“Ultieme Liefde kent geen tegenhanger. Alles, inclusief het ervaren van de hel, is een voorbereiding op het ervaren van die Ultieme Liefde.”

 

 Tijdens mijn reis met de Moeder ben ik overal geweest, in de Hel en in de Hemel en vooral heel diep in mijzelf. Ik heb smakelijk gelachen om mijn vele beperkte ‘conceptjes’ in dit Leven, heb gehuild van vreugde en verdriet om alle Liefde en al het leed in deze prachtige wereld. Ik heb gezongen en gedanst vanuit mijn Hart met dierbare overledenen en heb intens de schoonheid gezien van mijzelf en de wereld. Heb zó helder mijn familieverbanden (biologisch en spiritueel) doorzien, als de oeroude afspraken die ze feitelijk zijn, afspraken van levens terug en ik voelde me op dat moment zó innig verbonden met hen. Dit voelde als verlichting, alhoewel dat ook slechts een conceptje is, maar wel een verrekte leuke. Kortom, it was one hell of a heavenly experience! Begrijpen doe ik het nog steeds niet, maar dit voelt zo liefdevol en goed. Het werd mij op dat moment helder, dat ik alleen maar kan buigen voor het Mysterie van mijn Bestaan.

 

En op de achtergrond tijdens de sessie, was daar steeds op zorgzame wijze mijn begeleider René van der Zouwen, van de organisatie Om-Mij te Doetinchem:

 

Om-mij te ondersteunen naar het toilet, indien nodig.

Om-mijn emmertje voor het overgeven weer eens te verschonen.

Om-mij van voldoende bronwater te voorzien.

Om-mijn sessie te omlijsten met prachtige muziek.

En Om-mij een luisterend oor te bieden, als dat nodig bleek.

 

Zijn aanwezigheid en expertise op dit vlak, stelde mij gerust.

 

Ayahuasca is naar mijn gevoel één der hulpmiddelen van de Goddelijke Moeder met als doel ons transformatieproces te bevorderen en het is één van de vele manieren om te komen tot een dieper besef der dingen. Ayahuasca, met als actief bestanddeel DMT, bevordert het ontwaken van ons derde oog, gelegen in het centrum van ons brein, dit is de pijnappelklier ofwel de zetel van onze Ziel. Volgens recent wetenschappelijk onderzoek maakt de pijnappelklier van nature DMT aan, maar door negatieve invloeden (bestrijdingsmiddelen in voedsel, fluoride in tandpasta's, diverse vaccinaties, chemtrails, elektromagnetische straling zoals wifi, gsm, magnetron etc.) wordt de aanmaak van DMT verstoord. Zodra wij meer in balans gaan leven met de natuur, zal ons brein beter in staat zijn uit zichzelf voldoende DMT aan te maken, waardoor wij ons gezonder en gelukkiger zullen voelen en meer de verbinding zullen ervaren met ál het Leven en met onze Bron. Door het ontwaken van ons derde oog, herinneren wij ons hoe de Taal te spreken van ons Hart en zeker zo belangrijk, hoe te zwijgen vanuit ons Hart. Dit doordat het derde oog de brug vormt tussen ons hoofd en ons Hart.

 

Tijdens mijn Ayahuasca-sessie is er iets wezenlijk veranderd. Ik ben wezenlijk veranderd, of liever gezegd, meer 'mijzelf' geworden. Wandelend in het centrum van mijn dorp één dag na de sessie werd die verandering in mijzelf zó voelbaar, doordat ik mij voor het eerst in dit leven werkelijk verbonden voelde met de smeltkroes van mensen. Het intense besef dat ik werkelijk van al deze mensen hou, gaf zo’n vreugde. En nog steeds ontdek ik nieuwe dingen wat de Goddelijke Moeder, met behulp van Ayahuasca, met mij heeft gedaan tijdens mijn Reis. Dankzij deze Reis ervaar ik nu meer Liefde, leef ik intenser en heb ik meer zelfvertrouwen. En doordat ik minder ‘stuur’, leer ik elke dag een beetje meer hoe de Taal te spreken van mijn Hart.

 


"This is the only genuine religious experience I've ever had."

-Sting-

Maak jouw eigen website met JouwWeb